dag3 regen rust roest

Dag 3 vrijdag 1 juni Wroclaw Hotel Campanile
Regen, veel wind, kortom klotenweer. Ik neem een rustdag. Ja, ja beste mensen ik begin voorzichtig met mezelf te worden. Een klein koudje is zo gepakt , en dan is het zo gebeurt met de schrijver dezes. Dan de fik in den Bruijs, en dan eindig ik in een klein potje, dat zie ik voorlopig niet zitten, jullie wel? Dus ik doe dit niet alleen voor mezelf, maar voor jullie, dus ik hoop op enig begrip uwerzijds. Wroclaw, Campanile, paniek in het hotel, want ze gaan vandaag open, veel Poolse bouwvakkers, mensen druk doende met planten, meubels , lampen, serviesgoed, een zenuwachtige manager die de laatste wc rol nog op zijn plaats hangt, want alles moet vandaag klaar zijn. Mijn vingers jeuken, maar bij gebrek aan karton, wat nog afgevoerd moet worden, is er voor mij hier geen eer te behalen , dus ik ga de stad in. Tussen de buien door van terras naar terras. En zoals al eerder gemeld weinig waggelende obesitas types met boerenkoolkoppen, maar meer de moeilijk lopende maatje 36 t/m 42, juffies op de meest moderne high heels, niks verkeerds mee. Wroclaw is een stad te vergelijken met Antwerpen. Architectuur, pleintjes , kasseien, terrassen, eettentjes, kroegetjes, en niet te vergeten de grote pinten. Alleen hebben ze hier geen Schelde, maar dat is dan ook een van de weinige verschillen. Vanavond ga ik weer maar eens een terrasje pikken, vroeg naar bed, morgen weer maar eens gaan brommeren want er moeten nog wat kilometers gemaakt worden. Waar ik morgen zal zijn dat horen jullie nog wel. Alvast trusten.