Dag 22 Oekraïense mien

Dag 22 Woensdag 20 juni Moskou 0 km
Met de metro en na 15 minuten stond ik op het rode plein. Eerst Willem bellen, dat ik nog leefde en dat ik toch maar even, als vitale 60 plusser het geflikt had, ik was best een beetje trots op mezelf en dat wilde ik graag met hem delen. En natuurlijk om te horen dat thuis alles goed ging, maar dat is bij hem wel in goed handen. No problem. Ticket gekocht voor het Kremlin. Daar een uitstekend Engels sprekende mooie Oekraïense dame tegengekomen zij was net als ik ook alleen , dus we hebben samen het Kremlin gedaan. Ja gedaan, grote gebouwen, regerings gebouwen, museum, 6 mooie kerken waarin in gelukkig niet werd gezongen. Want anders was ik toch tot het laatste liedje gebleven, en was ik niet voor het zingen de kerk uitgegaan, want de dame was van mijn leeftijd. Daarna afscheid genomen, nog naar wat mobile natuur gekeken. Die vrouwen hier zijn zo gek nog niet. In Nederland en de rest van de wereld laten ze alles maar liften: borsten, ogen, buiken, billen. Kost een vermogen. Hier kopen ze schoenen met hakken van 15 cm hoog, en ze liften heel de zooi in een keer, kost een paar honderd euro, en ze zijn klaar. Want van onder naar boven bekeken ziet er alles anders en soms beter uit, ja toch? Daarna met de metro, wat op zichzelf een bezienswaardigheid is. Terug naar het hotel, wat nog even wat achterstallige administratie, om gesodemieter achteraf te voorkomen voor jullie bij te werken. Trusteeeeeeeeeeeeeee.