balletje balletje

Balletje,balletje.
Vrienden en Beste lezers vanwaarbenje.nl of waarhang jenauwweeruit. Gvd )haleloeja klinkt niet)
Ik heb misschien naar jullie mening wel wat erg veel zitten klagen over zaken zoals, te lang, te ver, te nat, te koud. Ik kan ook begrijpen dat jullie je afvragen hoe gek moet je zijn om met een beladen motor van meer dan 400 kg, 13.000 km, alleen naar Nepal te rijden. Ja, ja, ik ben behoorlijk gek al zeg ik het zelf. Daarom ik zal proberen het een en ander uit te leggen, niet dat ik mezelf wil verdedigen of datgene goed wil te praten met datgene waarmee ik meebezig ben, ook wil ik niemand die andere hobby s als ik heb voor het hoofd stoten, daarin wil ik zeer duidelijk zijn.
Persoonlijk heb ik nooit iets met ballen gehad en zal dat ook nooit krijgen. Want hoe ouder de man hoe kleiner de bal. Om nu als man een groot gedeelte van je leven achter een bal aan te lopen vindt ik een lompe bezigheid. Maar je hebt van die slimmeriken die hun leven laten bepalen door de bal. Het wordt als het waren een way of living. Het begint al jong met voetbal, je wordt wat ouder en dan is er de tennisbal, gevolgd op latere leeftijd door de golfbal, c.q. biljartbal,als dan helemaal niet meer gaat, het lopen bedoel ik, dan wordt het als laatste, in het bejaardentehuis tafelvoetbal, lekker slim allemaal. En dan heb ik het nog niet over de vrouwen waarvan er ook een hoop zijn die heel de leven achter een` bal´ aanlopen.
Met papier heb ik ook niets, nooit gehad trouwens. Maar je hebt ook van die slimmeriken die zo nodig levensbeschouwende boeken lezen van intellectuele schrijvers, waarom, misschien om indruk te maken, of om er wat van te leren. Dromers heb je ook, die lezen gedichten, jakkes. Maar de echte slimmeriken worden opgewonden als ze met een loep een stukje papier van laten we zeggen 1,5 X 1,5 cm. groot met gekartelde randjes bekijken.
Zo zijn er tal hobby s op te noemen waar ik niks aan vind, want daar ben ik te gek voor zoals bv. Een paar dagen in de week het snot voor je ogen fietsen, een hele dag naar een dobber staren, of op een computer te zitten kloppen, en om nu in een stofjas op een duivenplatje te gaan staan, fluitend omhoog te kijkend met een busje erwten rammelend, om vervolgens als ze de duif gevangen hebben op een drafje naar het duivenlokaal te lopen zie ik helemaal niet zitten.
Ook zijn er mannen bij die hebben tuinieren als hobby, dat was ook een tijdje mijn hobby, alleen ik kreeg er geld voor, en nu, nu ben ik uitgever, van wat zal je je vragen, nou van het geld wat ik met mijn hobby verdient heb, om er als een gek op de motor naar Nepal mee te rijden.
Zo weer is er een stuk van de dag om in Varna, Bulgarije, alleen op een hotelkamer, buiten regent het ouwe wijven, het is koud, je hoort mij niet klagen, morgen zal het wel beter zijn, zo niet, dan toch stap ik op de motor want ik verveel me rot, maar ja ook dat hoort er bij.