Dag 54 Rondrit met sinterklaas

dag 54 woensdag 1 juni

Kathmandu

Rondrit op de BMW met sinterklaas

Omdat mijn visum hier in Nepal maar 14 dagen geldig is, betekent dat ik hier op 8 juni weg moet zijn, dus moest ik vandaag mijn terugreis gaan regelen. Gisteren was ik al om 17.30 naar een reisbureautje gegaan om mijn terugreis te gaan boeken, die man is gaan bellen , computeren, gaan zoeken, voor mij, hij had wel een prijs, maar niet vast, eigenlijk kwam hij er niet uit. Hij vroeg me daarom de volgende dag, vandaag dus om 9.00 uur terug te komen. Ik stond dus om 9.30 in zijn kantoor, hij sprak goed engels en ik versta geen woord Nepalees, maar aan zijn telefoongesprekken te horen had hij altijd hele verhalen, om mijn simpele vraag wat kost een enkele reis Katmandu – Amsterdam te beantwoorden . De Reis gaat altijd over Delhi dat wist ik, maar hij kwam steeds met overstappen in: Moskou, Parijs, Barcelona en nog vele andere plaatsen, reizen die 20 tot 28 uur duurde. Het was om gek van te worden. Na ieder telefoongesprek zei ik hem dat ik niet meer als 1 overstap( Delhi) wilde maken. En ieder keer ging ook de prijs weer omhoog. Hij vroeg me om rond 12 uur terug te komen. Ik ging daar toch met een rotgevoel weg. Ik naar het bureau wat cargo ladingen regelde, voor mijn motor naar Nederland te vervoeren. Het adres had ik van Nieuw Zeelandse Mike gekregen in Capadosie. Ik denk dat dat zijn broer was, of in ieder geval familie, krijg ik weer dezelfde conference, nee,nee,nee, gvd, : gewoon motor, 500 kg, Kathmandu, Amsterdam, punt uit. Uiteindelijk begreep hij het, en heeft alles netjes geregeld. Morgen om 10.00 uur wordt de motor in een Krat gezet. Terug naar het eerste reis bureautje, krijg ik daar een herhaling van eerder die morgen, nee,nee,nee, gvd : gewoon Kathmandu- Amsterdam, of ik om 17.00 nog even terug wilde komen, ik heb de heren een hand gegeven en afscheid genomen. Maar daar sta je dan, wel met lege handen, niet echt leuk. Hier zijn genoeg reisbureaus maar weinig die dit soort reizen regelen, tegen een schappelijke prijs. Ik loop dus “ met mijn ziel onder de arm” want hoe nu verder? Ik kom wat later voorbij een Bureau gelopen waar Cheap Tickets op de gevel staat, ik naar binnen, en binnen een half uur alles geregeld, en voor een schappelijke prijs. Ook nog even een vlucht geboekt over de Mount Everest en een vlucht heen en terug naar Pokhara. Bij de weg ( by the Way) is er hier in Kathmandu ook nog wat te zien? Natuurlijk, was het antwoord van de directeur en ik heb wel tijd, dus ik ben met hem achterop mijn motor de stad gaan bekijken. Hij vond het geweldig want iedereen kijkt naar de motor als je voorbij komt, hij zat apetrots achterop als een sinterklaas. Uiteindelijk ook nog even naar zijn huis gereden vol trots de motor aan ma, en de rest van de buurt laten zien. Toen weer terug naar het kantoor, een fooi wilde hij niet hebben, en hij bedankte me voor de rondrit. Ik zelf had geen betere gids kunnen hebben en heb Kathmandu wel heel erg goed gezien. De moraal van dit verhaal : ik ben tot nu toe 54 dagen op weg, ik heb heel veel keren er goed, ja, erg goed , zeg maar gerust helemaal, er doorheen gezeten, maar steeds kwam het weer goed. Ik zit nu ook weer op mijn kamer dit in te kloppen, met een goed gevoel. En dat gevoel was tot 2 uur vanmiddag anders. Want het fijne van pijn is,
dat het zo lekker is,
als het over is.