dag 51 van de drup in de regen

Dag 51 zondag 30 mei
Napalgunj naar Karali River 320 km
Van de drup in de regen.
s´morgens hing in de stad een bedompte sfeer, het was warm , drukkend, alsof het ieder ogenblik kon gaan onweren. Ik was het in dit hotel Ginger, na drie nachten, hoe goed, met al zijn vriendelijke mensen, gewoon zat. Ik wilde weg weer eens iets meemaken, weer eens iets te vertellen hebben. Nou was het zondag 30 mei, feestdag, de dag van de Democratie. Gisteren waren de onderhandelingen voor het vormen van een Regering na 200 dagen, weer eens mislukt, en voor drie maanden uitgesteld, het lijkt hier verdomd veel wat er bij onze zuiderburen gebeurt. Alleen hier hebben dan ze dan een `strike` wat betekent veel politie en militairen op straat , fotograferen en video opname is dan, werd mij verteld, levensgevaarlijk, ik heb dat dan ook niet uitgeprobeerd. Het minst gevaarlijke was dan om naar Karari River te gaan, de andere kant uit als Kathmandu, want die richting uit werd helemaal afgeraden. Dus ik vertrok naar Karali River een natuurgebied met heel veel tijgers, krokodillen, en meer van die non vegetarische beesten. Het zou 180 km ver zijn volgens de eigenaar van het hotel. Ik ben door hele mooie oer bossen gekomen, weinig verkeer vanwege de strike, ik heb wel 6 politie posten moeten nemen. Onderweg was er weer wel zo`n fan van mijn motor die het nodig vond om foto´s te maken met 80 km per uur. Er steekt een Waterbuffel de weg over, ik moet remmen, hoor een klap, en zie ik ineens een motor al glijdend over de weg links van me onder me door voorbij komen gevolgd door die man. Ik kon met moeite mijn motor recht houden. Gestopt had die klootzak, omdat hij te kort achter me reed , mijn linkerkoffer eraf gereden. Zijn motor zat behoorlijk in elkaar, tankinhoud met de helft vermindert, hijzelf mankeerde gelukkig niks, mijn koffer was beschadigd, maar kon ik repareren, en van een Nepalese kale kip kan je toch niet plukken. Hij starten zijn motor en reed weg. ik heb nog 170 km gereden maar er was niks bijzonders te zien )je wordt op den duur aan alles gewent) en ben gedraaid, om terug te rijden. Ik heb me toch in de regen en onweersbuien te verwerken gehad ongelofelijk , kon ik soms niet verder dan 30 meter kijken. Maar de Duitse banaan werd er wel mooi schoon van.) gaan met de banaan) Ik kon in een dorpje met hotels, daar laat je je schoonmoeder als je dat zou hebben, nog niet overnachten, Ik ben toen weer maar van pure armoede terug gereden naar Het Ginger Hotel waar ze weer bij waren dat ze me weer zagen, Lucca was er natuurlijk niet meer, Ik kreeg van Pratik een medewerker van het hotel, een reuze omhelzing omdat hij weer blij was dat ik terug gekomen was. Die mannen waren blij dat ik terug was want ik bleek de enige gast, dan hadden ze iets te doen. En ik ? Ik kreeg weer tijd mijn belevenissen aan jullie te vertellen. Ik neem nog een borrel op de goede afloop. Trusten.