afscheid nemen........

Dag 9 zondag 17 april 590 km. IstanuI / Sereflikoqhisar
Afscheid nemen.
Toen ik mijn koffers gepakt waren vanmorgen stond ik in de deuropening en keek nog even achterom naar mijn mooie kamer waar ik twee nachten had geslapen .
Dag kamer met je mooie king size bed, dag kamer met je aparte vierkant water closet, dag kamer met je lekkere geuren ,dag kamer met je mooie kleuren,ik ben benieuwd wat me verder nog staat te gebeuren, het lijkt waarachter wel een gedicht, ` n laatste snik, en met een met een zachte klap slaag ik de deur achter me dicht.
Dat was Isanbul dan weer, afscheid nemen en verder gaan, weer op naar iets nieuws, weer op weg naar een onbekende plek, ik zal weer wel zien me te gebeuren staat en waar ik uitkom.
De snelweg op, gassen, en hup vooruit met de duitse geit, mooi weer , mooi snelweg , mooie natuur, mooie dorpjes die als rode plekken tegen de zacht glooiende groene heuvels geplakt lijken te zijn, met in ieder dorp een minaret die als een eenzame witte fragiele naald naar boven wijst.
Na een tijdje zin in de eerste bak koffie en het eerste sigaretje, benzinestation afslaan, achter het restaurant , staat een motor, een BMW 800 GS en een Yamaha Ternere, Duitsers, ik rij naar ze toe, geef ze een hand en vraag waar ze naar toe gaan, hun antwoord, net als ik naar de koffie. We gaan zitten wat blijkt ze willen ook naar Cappadocia net als ik, daarna willen ze naar Syrië, alleen ik wil nu in Ankara slapen en die mannen willen nog 200 km verder. Aardige mannen, Rene en Gunter 42 en 44 jaar oud, beide uit Berlijn, we besluiten samen te gaan rijden. Ze wilde gaan slapen in Sereflikoqhisar we rijden weg en het gaat eigenlijk vanzelf we voelen elkaar goed aan en het wordt een klein feestje op de snelweg , daar aangekomen hebben we samen het enige hotelletje gevonden wat in dat dorp aanwezig was, HAS Hotel , 15 euro, dus voor dat geld begrijpelijk erg basic , bukken als je de kamer in wilt, een eenpersoons bedje en een wastafel dat is alles, op de gang douche en wc, nou ja de wc is een gat in de grond met een plastieke deur ervoor . Dan gauw omkleden. Nadat ik met mijn nieuwe duitse motorvrienden wat gegeten en gedronken heb en nog gezellig op straat heb staan kletsen , ga ik naar bed, voordat ik ga slapen lig ik nog even te denken aan dat mooie king size bed, en het aparte vierkant watercloset. Het lijkt weer wel een gedicht, sorry vrienden ik ga stoppen wat nu vallen mijn ogen dicht.