appelje eitje

hoi allemaal
mijn droom verwezekijke is zaterdag morgen begonnen.
Het begon al geweldig door een onvergetelijk afscheid bij mij voor de deur van vrienden die me uit kwamen zwaaien.
De meesten d.w.z.Arjan, Karen, Lars,Mark en Theo hadden de avond daarvoor een afbierverjaardagsfeestje gehad bij Toine,dus die stonden met de nodige koppijn bij mij, jaaaaa zelf Toine was er, geweldig dit maak indruk op mij,`n vent met ballen, petje af Toine, en nog bedankt.
verder waren mijn dochter Cecile.Paul,Danny en onze buren ook van de partij.
Dit alles deed me wel wat en ik liep dan ook tegen m`n tranen te vechten.
Dus om 10.00 uur na de Koffie met koeken werden de brommers gestart,Ja meervoud, Marion , Theo, Karen,Lars en niet te vergeten Arjan brachten me een stukje weg om er toch zeker van te zijn dat ik ging,er was dus geen ontsnappen meer aan.
Na 40 km de nodige knuffels, namen we afscheid, kreeg ik de garmin van Arjan om dat de mijne haperde,en the point of no return was daar, Snik,snik,ik ik was alleen.Vrienden, vriendinnen, ik zal jullie nog meer missen als dat ik van plan was.
Na saaie 500 km in een duits hotel geslapen in de stad Dietsen of zoiets.weer goed temp goed alleen had ik gedonder met mijn garmin ik denk dat die vrouwelijke keuren had want die heeft me alle hoeken van leuven laten zien het bleek achteraf een stroomstoring te zijn die toen ik hem gevonden had en opgelost beter ging.
De tweede dag om 9.15 vertrokken om 940 saaie en taaie km te rijden over duitse.oosterijkse en Hungaarse autobahn met erg vee wind, om 08.00 in budapest aangekomen en na 1,5 uur een super hotel gevonden om doodmoe in slaap te vallen,
Dinsdag begint het echte werk in Roemenie want daar zijn de wegen veel slechter is me verteld.
maar we zullen wel zien zie de blinden.
tot goed