dag 15 goodbye turkye hello Iran here I am
Door: pietbruijs
Blijf op de hoogte en volg Piet
24 April 2011 | Iran, Tabriz
Goodbye Turkye, Hello Iran here I am
Mol ) Turkye / Makou ) Iran) 440 km.
Ik zit hier in Makou weer zoals gewoonlijk achter een lege asbak, een vol pakje sigaretten, en een halve liter ´water´ maar later meer daarover. Ik ben vanmorgen na een karig ontbijtje om 9.30 vertrokken uit Muz. Het weer was redelijk, 15 graden, en de weg was goed, het geeft de burger moet zullen we maar zeggen. Richting Iraanse grens. Het landschap was weer schitterend en afwisselend, zacht glooiende heuvels en bergen de dorpjes waar ik doorheen reed hadden typische gegalvaniseerde blinkende daken. In de winter een koude streek denk ik want overal zag je stapels kachelhout liggen. De hoogste berg waar ik vandaag overheen gereden ben was toch nog 2200 meter. De vergezichten waren geweldig en steeds had ik het zicht op besneeuwde bergtoppen. Ik naderde de Iraakse grens niet wetend wat me te wachten zou staan begon in gedachten met het afscheid nemen. Dag Turkye met je mooie flatgebouwen. Dag Turkye met je mooie vergezichten, Dag Turkye met je mooie landschapen, Dag Turkye met je mooie wegen. Dag Turkye met je duzende benzinepomen, Dag Turkye met je benzine van 2,25 euro de liter, Dag Turkye met je lekker eten. Dag Turkye met je lieve mensen.
Nu moet ik even een bekentenis doen, ik had zoals ik al geschreven had in Capadicia van Nieuw Zeelandse Mike gehoord dat in Iran op smokkelen van alcohol 3 dagen celstraf staat . Dat nog niet wetend had ik s´morgens twee stevige flessen water gekocht, het water was niet belangrijk het ging me meer om die flessen en twee liter Bacardi, dus water uit de flessen Bacardi erin, niet dat ik dat spul lekker vind, maar je kan er zo goed coca cola mee verdunnen daar ging het bij mij om. Dat was dus drie dagen geleden, om nu die drie liter cola verdunner want ik had van thuis uit ook nog 1 liter cola verdunner meegenomen in drie dagen op te drinken dat is voor de grootste alcoholist een schier onmogelijke opgaven. Ik had al een poging gedaan met het schrijven s`avonds van mijn stukjes naar jullie, maar dat had ik opgegeven. Om nu voor 70 euro cola verdunner weg te gooien vond ik zonde . Dus ik dacht ik waag het er op, ik heb toch de tijd, dan maar de cel in. Dus vanmiddag bij de grens had ik best veel bekijks, er komt niet iedere dag een Nederlandse BMW voorbij, de nodige stempels en papier werk volgde, bij de laatste poort komt er een grote vent in een zwart pak naar me toe en vraagt of ik mijn topkoffer open wil maken , komt natuurlijk die fles water cq verdunner te voorschijn, de andere zaten in mijn zijkoffers. Whats this sir werd hard en vermanend gevraagd en er stonden binnen de kortste keren wel 4- 5 man om me heen. Thats poison sir, Look out very dangerous. Ik gebaarde hem dat hij uit de weg moest gaan zo ook de andere toeschouwers. Ik knopte mijn rode zakdoek voor mijn neus en mond met daar overheen mijn motorcolie zetten mijn pet op en deed mijn grote regenoverhandschoenen aan en gebaarde dat hij en de andere nog een beetje verder weg moesten gaan staan het was goed dat ik die rode zakdoek voor mijn gezicht had want ik stond me in stilte rot te lachen de tranen kwamen in mijn ogen en kreeg denk ik zelfs een rood hoofd, dat zagen die mannen ook dus die gingen nog meer naar achteren, dus heb ik toen met wat bacardi en met gestrekte armen mijn voorruit , spiegels voor/ en achterlicht schoon staan maken. Met de woorden very aggressive stuff en very expensief machine sire. En ze trapte er in, de andere koffers hoefde niet meer open, ik mocht doorrijden, ze hielden toen nog meer afstand als daarvoor. Ik durfde niet aan een van die mannen te vragen of hij een foto wilde maken. Ik wil uit jullie reacties geen woord horen over drankmisbruik want had ik dit niet gedaan dan had ik drie dagen heel weinig te melden gehad.
Je leest nu wel hoever de liefde voor mijn brommer gaat, ik denk dat er in Nederland weinig zijn die hun machientje zo vertroetelen. Over de grens had ik een probleem, waar zal ik heenrijden, dus ik stond aan de kant van de weg mijn kaart te bekijken, stopt een auto, probleem , ja ik zoek een hotel , kom maar mee , brengt die man me naar een super hotel , zo hartelijk, bedankt, en probleem opgelost, alleen ander probleem geen internet dus dit krijgen jullie hopelijk morgen Dus de echte lieve mensen moet je deze kant opzoeken, en of er nog meer zijn dat hoor je de komende dagen van me, en de rotzakken, die neem ik bij de neus of nog beter nog die bijt ik in hun kont, net zoals vanmiddag.
Zo de motor staat weer binnen, droog en warm, bij de receptie, dat wordt hij een beetje gewent want dat was gisteren ook al zo, je kan er niet goed genoeg voor zijn want dan is hij ook goed voor jou. Zo het was weer een mooie dag vandaag , ik neem nog een slokje cola verdunner en ga pitten , trusten.
-
24 April 2011 - 23:56
Parvaneh:
Hoi Piet
Ik heb met spanning gewacht tot je in Iran aankomt en aan je verhaal te zien heb je het geluk gehad bij de grens. IK ben echt blij voor jou.
Gr. van Iraanse buurvrouw -
28 April 2011 - 21:34
Karen:
Durfal ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley