Dag 29 7 mei even wachten......polite - Reisverslag uit Islamabad, Pakistan van Piet Bruijs - WaarBenJij.nu Dag 29 7 mei even wachten......polite - Reisverslag uit Islamabad, Pakistan van Piet Bruijs - WaarBenJij.nu

Dag 29 7 mei even wachten......polite

Door: pietbruijs

Blijf op de hoogte en volg Piet

09 Mei 2011 | Pakistan, Islamabad

Dag 29 Zaterdag 7 mei
Van Ouetta naar Sukkur 430 km.
Even wachten…………….Politie
Ik had deze feestelijk dag, want ik ben vandaag precies een maand onderweg toch anders voor gesteld. Opgestaan om 7.00 uur, en ik was blij dat ik gisterenavond nog goed gegeten had, want het ontbijt had ik overgeslagen dat was niks en heel duur, vertelde een jong Frans stel dat net als ik ook op een escort stond te wachten. We zouden om 9.00 opgehaald worden. Dat Frans stel was met een volkswagenbusje en zij moesten naar Dalbandin, de andere kant uit als ik, en die hadden alle tijd, ik niet want ik had nog een lange rit voor de boeg en met al die politieposten schiet het hier niet echt op. Dus door op mijn verzoek steeds maar bellen met de politie , en die kwamen om 11.00 aankakken. Eerst nog even naar het politiebureau, even een half uur wachten en er was er een wagen beschikbaar, dus volgen. Maar die reden richting Daldandin de andere richting uit als ik wilde. Jullie begrijpen dat ik het niet naar mijn zin had, en dat heb ik ook in niet mis te verstaande bewoordingen tegen die politie gezegd, die bleven echter heel kalm, en zeiden dat ik maar moest volgen. Na een kilometer of dertig gaven ze aan dat ik naar rechts moest, nou ik kan begrijpen dat ik daar geen politie bewaking nodig had, een berggeit zou er zijn poten nog breken. Na een kilometer of 40 aanfrutten, dit had niks met motorrijden te maken, begon het wat beter te worden, en jawel hoor : de eerste politiepost: even wachten op een escort en die kwam na een half uur, een 125 cc brommer met twee man. Ik heb al na 5 km daar snel afscheid van genomen, door even wat gas te geven, want die mannen reden 30 km per uur. Bij volgende politiepost hetzelfde scenario. Maar ondertussen begon de temperatuurmeter ook al 44 graden aan te geven. En de temperatuur van mijn motor kwam ook steeds dichter tegen het kritieke punt aan te staan, wanneer achter zo`n escort aanreed. Dus de tijd van afscheid nemen werd ook steeds korter, op het laatst was het al zo, wanneer ze de staaldraad lieten zakken en de escort in de 2e versnelling zat, ze mij bijna al niet meer zagen, wel frustrerend voor die mannen wel beter voor mijn motor. Dit ging een keer of 5 goed, totdat ik in een druk dorp op een druk kruispunt weer staande gehouden werd door de politie waarschijnlijk na een telefoontje, van een voorganger. En ze wilde me weer achter zo’n 125 cc er hangen, ja ,ja, met alle chinezen maar niet met d`n dezen. Geloof het of niet, ik zetten de brommer midden op het kruispunt op zijn zijstandaard deed mijn helm af mijn jas uit, hing die beide op mijn brommer en brulde dat ik iemand wilde spreken die Engels sprak. Die motor moest weg, nu zei ik, wat ik al een hele dag gehoord had : wait one moment. Er werd gebeld en binnen de kortste keren kwam er een agent die Engels sprak. Ik ging even goed over de rooien en vertelde hem dat die brommers te langzaam reden en waardoor mijn motor oververhit raakte, en het toch best een duur machinetje was, om door hun schuld kapot te rijden. Ondertussen was het knap druk geworden op de kruising. Er kwam een jeep en ik moest er maar achteraan, intussen was het donker geworden. Beste mensen, na 32 jaar zijn dit mijn aller zwaarste kilometers geweest die ik ooit meegemaakt heb, en ooit nog mee zal maken. Ik zal proberen het uit te leggen: als er een weg was zaten daar grote gaten in, als er grint lag zaten daar karrensporen in, waar je bijna niet uit kwam, als je door zand moest ging je te langzaam, je zag door de stof helemaal niks en verloor je de jeep uit het oog, de jeep die steeds inhaalde. Ik ben zeker door 5 dorpjes gekomen die alle drie deze elementen bezaten, ook moest ik daar nog onverlichte: honden,ezels fietsers, brommers, tractoren, auto`s en vrachtwagens ontwijken. Een Pakistaan heeft geen licht of groot licht, tussen weg bestaat niet, lekker als je een tegenligger met groot licht hebt dan zie je de weg ook niet. Of een vrachtwagen die achterlicht eraf wil rijden. Als je valt en ze rijden over je heen voor dat ze weten dat je gevallen bent, ben je al zo plat als een wentelteefje en heb je de zelfde oppervlakte als twee biljarttafels. Van je motor kan de beste knutselaar nog geen step maken, dus die moet dan maar de plaatselijk schrootboer want die geeft er nog 100 roepies voor. En jou kunnen ze oprollen als een Perzischtapijt, inpakken, postzegel erop en naar Holland sturen. Pakistanen zijn net koudbloedige reptielen overdag liggen ze zich op te warmen en s`nachts gaan ze, lijkt wel, op jacht met hun killing trucks. Ik heb in die twee en een half uur meer stof gevreten als er in 3 stofzuigerzakken zit. Onze weg ging ook nog door een gebied dat bekent staat om zijn steenbakkerijen, er worden een soort grote ovens gemaakt van stro, afgedekt met aarde en dat stro wordt aangestoken met autobanden en die stank kwam ook nog eens over die weg. En dan komt er voor de verandering ook de rook van smullende vuinisbelten bij.Lekker. Dat passeert elkaar als gekken, gaten ontwijkende wagens, trackoren en vrachtwagens gaan er als van zelfsprekend van uit dat je wel opzij gaat als ze eraan komen, maar daar moet wel plaats voor zijn. In Pakistan wordt geen alcohol gedronken, toch rijd een Nederlander die 8 % in zijn bloed heeft beter. Ik was bezweet, ogen dicht van het stof, ik kon nog een keer tuffen, had een tong van leer, kortom: Ik was totaal kapot. En geloof het of niet, maar ik vertel nog maar de helft. Ik hed zelfs medelijden met mijn brommer, nooit gehad. Uiteindelijk stoppen we bij een politiepost, ik ga op de grond liggen, ik spoel mijn mond en een vriendelijke agent vraagt of soms wil blijven slapen, het was wel langs de drukke snelweg, ik was er toe in staat. Even later komt er een andere vriendelijke agent en die vertelt dat het nog 10 km goede weg is naar hotel Inter Pan Inn, en dat ik dat beter kan doen omdat ik dan mezelf kan opfrissen, en wat kan eten.( het zou de eerste keer zijn die dag) Dus ik ben weer opgestapt en heb dat gedaan. In het hotel aangekomen lekker mezelf opgefrist, lekker gegeten, en…….Ik heb mijn eerste biertje sinds lange tijd gedronken en dat was toch een lekker biertje, nog nooit, nee nooit zo`n lekker biertje gedronken. Proost.

  • 09 Mei 2011 - 19:25

    Hans (3000 Toeren):

    Dat jij ooit je lekkerste bier in Pakistan zou drinken, dat is bijna het zelfde dat jij, zonder het te weten, Osama in je schuurtje te logeren had. Ja, wonderen zijn de wereld nog niet uit.

  • 10 Mei 2011 - 06:59

    Karen:

    Ze zeggen dat je weet wat je mist als je het niet meer hebt! Piet knap hoor en dat op jou leeftijd! Chappeau hoor! Drive safe grtjs ka

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Piet

Actief sinds 26 Feb. 2011
Verslag gelezen: 169
Totaal aantal bezoekers 50650

Voorgaande reizen:

09 April 2011 - 28 Mei 2011

GoEast 2

27 Mei 2012 - 30 November -0001

Rondje Rusland

Landen bezocht: