Dag 41 , 19 mei ik geloof het wel

Dag 41 donderdag 19 mei
Van Sinegar naar Jamu is 169 km
Doordat het gisteren nogal laat is geworden )half 2) , door al de opwinding omdat ik internet had, opgestaan als een dweil, dus op mijn gemak alles gedaan en om 12.00 uur op mijn motor gestapt veel te laat want ik moest 350 km rijden op een traject waar ik de vorige keer een volle dag over gedaan had. Maar we zullen wel zien, zei de blinden. De eerste honderd gaan goed maar daarna word de weg slecht, maar de natuur hartstikke mooi : watervallen ,valleien ,bergen, veel mensen. Sneeuw, hartstikke mooi, tot dat ik niet verder kon. Wat blijkt ik zit in een natuur reservaat met veel recreatie, niet blij natuurlijk, dus terug, het is half vijf, ik moet nog 250 km, en de gemiddelde snelheid is 50 km, rekenen maar uit, daar word je niet vrolijk van, aankomst in half tien en dan nog een hotel zien te vinden. Maar een andere keuze is er niet. Wat ik al eerder verteld heb van die irritante Indiërs die: voor, achter, al foto´s makend naast je komen rijden, nu ook weer een witte 4 X 4, ik zat me op te vreten. Ik stop, die man kom uit zijn auto uit en vraag of ik de weg zoek. Ja, antwoord ik hem, ik ben de weg kwijt, want ik wil naar Janmar . Dat is veel te laat om daar nog naar toe te rijden, maar als je wilt kan je bij mij slapen. Is zijn antwoord. Ik had geen andere keuze, dus ik ben achter hem aan gereden tot bij zijn huis. Woont hij toch in een groot huis, samen met zijn ouders en zijn broer, ongelofelijk . Ik ben daar ontvangen als een vorst. Zijn vader was 56, ingenieur, ma was onderwijzeres, en zijn broer zat net als hij in de telecommunicatie. We hebben lekker zitten kletsen. En daarna wat gegeten, die mannen aten rijst met hun handen. Daarna weer de discussie over de geloven. Zij waren gelovige moslims en ik was christen, en hoe ik daar overdacht. Mijn bewering dat ik het christelijke geloof marketing technisch beter vond dan het moslim geloof omdat Rome veel beter was in het ten gelden maken van gebakken lucht moesten ze wel heel erg om lachen. Pa kwam na zijn gebed er ook nog bijzitten en de jongens vonden dat ik gezien mijn leeftijd van 60 veel actiever was dan hun pa. Pa moest nog 2 jaar werken, dus ik heb de afspraak gemaakt dat ik over 2 jaar terug kom met het vliegtuig, en samen met pa op twee Royal Enfields terug naar Nederland zou rijden: 2 going nord. Veel gelachen die avond. Ik heb geslapen in de kamer van mijn gastheer.trusten