dag 22 van het kastje naar de muur

Dag 22 zaterdag 30 april Esfahan
Van het kastje naar de muur.
Wat ben ik blij dat ik jullie heb, want dan kan ik lekker mijn hart luchten, ik kan schelden, ik kan vloeken, ik kan tieren, ik kan naar jullie toe even mijn agressie weg kloppen. Op een afstand waarin ik niet bang hoef te zijn voor kwaaien gezichten, de kans dat er terug gescholden word is nihil, geen ingegooide ruiten, bekraste auto of het allerergste: dat er iemand tegen m´n brommer staat te urineren. Eigenlijk hartstikke laf van mij, wel lekker veilig. Vanmorgen had ik er weer echt zin om te gaan brommeren. Dus 8 uur op, ontbeten, even de belevenissen van gisteren op de site zetten, ben 1 uur mee bezig geweest, heb nog contact gehad met mijn personel helpdesk Arjan,dat lukte niet omdat er hier op internet een joekel van een filter op zit die veel tegen houd, niet gelukt dus, jullie houden het nog te goed. Uiteindelijk om 10 uur alles ingepakt, motorpak aan, motor voor de deur, alles erop gehangen, nog even naar de bank geld wisselen, hotel betalen, en dan weg. Alleen dat geld wisselen dat viel even tegen. In de straat waar mijn hotel staat zijn 2 banken, en daar wisselde ze geen geld om, dus ik vraag naar een bank waar ze wel geld omwisselen, ja, ja die was daar en daar en ik weer aan het lopen in mijn motorpak, ondertussen begon de temperatuur te stijgen en mijn bloed had onderhand het kookpunt bereikt, bij de bank aan gekomen, wachten, bleek dat ze daar ook geen geld omwisselde, op de vraag: were do you come from: was mijn antwoord kort: from the bank and I go now to another bank, de straat weer op, nu staan er boven op die banken wel mooie krullen maar die kan ik niet lezen, ik was om te spetteren, vragen naar een bank waar ze geld wisselde, er spreken al weinig Iraniers Engels het leek wel of die Engels spraken, allemaal op vakantie waren, uiteindelijk bank gevonden, daar aangekomen,wachten, wisselde ze ook geen geld , de stoom begon uit mijn oren te komen, toen weer op zoek naar een bank, uiteindelijk daar wisselde ze wel geld om. Ondertussen had ik al een mooie wandeling achter de rug en dus de halve stad gezien, weinig foto`s gemaakt, alleen probleem: waar was ik, het kaartje van het hotel niet bij, Hotel Ghasr, ga er maar aanstaan in een stad van 1,5 miljoen inwoners, het zal weer wel aan mijn uitspraak gelegen hebben , maar niemand verstond me, eerst lopen, daarna Taxi in en zoeken, om nu een lang verhaal niet lager als mijn wandeling te maken, ik kom om 15.30 aan in mijn hotel, drijfnat, uitgeput maar wel met geld. Ik heb betaald en heb van kwaaiigheid weer een kamer geboekt want om zo laat nog weg te rijden zag ik niet zitten, heb weer gedoucht , en heb lekker een koud alcohol vrij biertje genomen. Ik ben hier van het bankje naar de bank gestuurd, zo zal hier ook wel het spreekwoord zijn. Een ander spreekwoord bij ons is: wat mij betreft kan je de pot op, dat zal hier wel zijn: je kan wat mij betreft de bank op)zoeken) Om nu nog een stukje te gaan kuieren zie ik even niet meer zitten. Dus ik ga even op de bank leggen. Proost, op de Koningin.