dag 26, 4 mei

Dag 26 woensdag 4 mei
Van Bam naar Mirjaveh 320 km.
Laatste nacht Iran, het grote gemis is begonnen.
Ik zit hier op de bank voor een oud hotel met een vreemde onbeschofte Iranier die steeds hard zit te telefoneren en pitten van nootjes over heen zit te gooien, ze bestaan dus, ik heb er toch nog eentje gevonden, op het scheiden van mij en Iran. Morgen om 9 uur wordt ik opgehaald door mijn escort en naar de grens gebracht. Ik ben hier in een totaal andere wereld beland maar straks meer daar over.
Vanmorgen vroeg om 8 uur op gestaan, ontbeten, gepakt en ik wilde nog even naar de oude vestingstad Bam rijden om de ruines te gaan bekijken die getroffen waren door de aardbeving van 2 jaar geleden. Maar zo gemakkelijk ging dat niet : even de politie bellen, zei de receptioniste, gewacht en even later kwamen twee man op een brommer aangereden, een politieagent reed en zijn bijrijder was een militair met een geweer, ik die mannen gevolgd tot de ruïne ik moet zeggen dat was de moeite waard wat is dat is geweldig groot. Ze zijn dat helemaal aan het restaureren, ik heb er mooie foto s gemaakt. Bam is eigenlijk een grote bouwplaats, er worden veel opgebouwd, allemaal met stalen balken op de hoeken van de gebouwen, ik reed door de hoofdstraat en ik telde wel 15 banken, de banken zijn er al, nu de rest nog. daarna ben ik om 11.00 richting Zahedan gereden. Temperatuur was goed 27 graden maar al gauw begon die op te lopen naar 39 graden mededoor de warme wind, ik reed door een woestijn zoals ik me een woestijn voor gesteld had vlak, grauw, warm in Marokko ben ik vorig jaar ook door de woestijn gereden maar die had toen die warme wind niet zoals hier, de weg was goed, 120 km , klep en vizier van de helm dicht want de lucht werd uit je neus geblazen door de wind en alles bij 39 graatjes niet echt lekker. Ik kan nu ook begrijpen dat die mannen vroeger en nog steeds een doeken voor hun mond lopen. Langs de hele weg lagen twee rijen van keien, ik denk dat vroeger de pad in de woestijn aangaf. Mijn rit heeft 2 uur geduurd (200km) vroeger duurde dat misschien wel een 2 weken. Na 200 km een politiepost ik moest meekomen mijn gegevens werden genoteerd mijn paspoort ingenomen en ik kreeg een escort mee denk nu niet meteen aan een bloed mooie jonge dame, nee , die van mij was een puistige lange slungel met een joekel van een geweer sprak geen woord Engels en die moest bij mij achterop. Ze spraken geen van alle Engels. Ik heb ze toch wel even duidelijk gemaakt dat, dat niet gebeurde. Geen probleem, even wachten op een andere passant en hij stapte daarin de auto, ik heb dus 60 km achter die auto aangereden tot mijn hotel. Na aflevering wilde hij een fooi hebben, ik heb net zo`n lompe onbegrijpende smoel als hij opgezet , een imitatie als hij opzetten wanneer ik hem iets vroeg, dus wat hij wilde, heb ik echt niet begrepen. In het hotel alles uitgepakt , koffers van de motor want ik wilde naar het dorp om 4 flessen water. Ik rijd een beetje rond in dat dorp, FOUTE BOEL , ik werd door gewapende politie van de weg geplukt en ze wilde mij naar het hotel terugbrengen, alles goed en wel maar niet zonder water, ik ben dus onder gewapende politie begeleiding water gaan kopen en toen direct terug naar het hotel. Een saaie dag vandaag. En zit nu op de bank. Ik ben benieuwd hoe het morgen gaat af lopen bij de grens.